Patiënten een hart onder de riem steken. Hoop geven. Twee duidelijke antwoorden van ervaringsdeskundige Luc Luycx op de vraag wat zijn werk bij OPZC Rekem inhoudt. Hij gelooft rotsvast in de aanwezigheid van ervaringsdeskundigen bij het herstel van patiënten. “Wij geven elkaar hoop,” zegt hij. Luc en zijn collega’s doen dit werk met veel overtuiging en enthousiasme.In OPZC Rekem zijn sinds 2017 ervaringsdeskundigen actief. Zij doen dit onder de naam Hope. Hope staat voor hulpverleners en professionals in OPZC Rekem en Noolim gaan met de persoon, familie en ervaringsdeskundigen samen voor herstel. De bezoeken aan de zorgeenheden worden dan ook Hope-uurtjes genoemd. In 2018 werd duidelijk naar meer verbinding gezocht met de patiënten en hulpverleners. Luc Luycx ging samen met de herstelambassadeur naar verschillende zorgeenheden om het werk van ervaringsdeskundigen te introduceren. Op verschillende eenheden zijn nu ervaringsdeskundigen actief met hun Hope-uurtjes. Luc ziet de verbondenheid als een triade tussen patiënten, ervaringsdeskundigen en zorgverleners.
Luc weet waarover hij praat. Hij was zelf diverse malen patiënt en slaagde erin zijn leven weer op de rails te krijgen. “Pas als je zelf accepteert dat er iets aan de hand is, kan je aan je herstel werken. Herstellen doe je zelf. Wat heel belangrijk is, is dat je levensbalk in evenwicht is. Je hebt aan de onderkant van die balk steunpilaren nodig zoals je familie en vrienden die er voor je zijn, waar je op kan steunen. Van boven komt er last, zoals werk, die drukt op de balk. De uitdaging is om in balans te blijven.” De ervaringsdeskundige is niet alleen een steun voor de patiënt maar kan dat ook zijn voor de partner, kinderen en familie.
Een belangrijke voorwaarde voor de ervaringsdeskundige is dat er een klik is met de patiënt. Anders werkt het niet. “De patiënt moet bovendien gemotiveerd zijn. Willen luisteren naar onze ervaringen. Pas dan kan het werken.” De inzet van ervaringsdeskundigen bij het herstelproces van patiënten begint steeds meer zijn intrede te doen in psychiatrische ziekenhuizen. Het kan helpen om naar herstelverhalen te luisteren om zelf vooruit te kunnen. “De ervaringsdeskundige weet wat hem/haar geholpen heeft tijdens de herstelperiode. Hij deelt die kennis graag. Een ander kan er iets aan hebben. Ieder mens is anders, dus ook iedere therapie. Voor ons is de mens meer dan een diagnose. Het hele proces is er een van vallen en opstaan. Van volhouden, moed houden. Daar willen we graag bij helpen,” vertelt Luc. “En,” vervolgt hij. “Het herstelproces is nooit af. Ik draag een zware rugzak en heb geleerd om met mijn psychische kwetsbaarheid om te gaan. Ik weet dat ik niet zonder medicatie kan en die trouw moet innemen. Ik weet hoe ik er voor moet zorgen om niet te piekeren. Dat zijn allemaal zaken die ik graag wil delen met anderen om ze vooruit te helpen.”
De ervaringsdeskundigen denken ook mee op beleidsniveau door adviezen te geven over protocollen. In 2019 wil de Hope-groep de activiteiten uitbreiden: meer praatgroepen en nog meer samenwerking met zorgverleners.
Luc, ervaringsdeskundige